Türkiye Libya ile imzaladığı iki anlaşma ile büyük hamle yaptı. 1. Dünya Şavaşı'nın sona ermesinden bu yana gömüldüğü PASİF politikadan sıyrılma, yeniden canlanma girişimini temsil eden çok daha geniş bir mücadelenin parçası içine girdi. Bugün Türkiye geri döndü. Gücünü Irak'ın Kuzeyine, Suriye'nin Kuzeyine, Libya ve hatta Körfez ve Somali gibi bölgelere taşıdı.Türkiye Birinci Dünya Savaşı'nın sonundan beri görülmeyen, tarihsel etkiyi canlandırma girişimini temsil eden çok geniş bir mücadelenin içinde. Bir asır önce Avrupalı güçler Osmanlı İmparatorluğu'nun kolayca parçalanabileceğini ve topraklarının elden alınabileceğini düşündüler. Ama bugün…
Evet bugün durum bambaşka. Başkan Tayyip Erdoğan'ın giderek büyüyen küresel hedefleri var. Libya ile anlaşma yaparak da, ENI gibi şirketleri deniz altındaki doğal kaynakları araştırmaya davet etmek isteyen Yunanistan ve Kıbrıs Rum Hükümeti'nin rüyalarını batırdı. Ankara, donanmasının bayrak ve gücünü gösteren tatbikatlar yapmak üzere Kıbrıs çevresinde dört dönüyor. Türkiye'nin yeni deniz altı füzeleri var. Yeni sondaj gemileri satın alıyor. Kıbrıs Rum Yönetimi 2003'te Mısır, 2007'de Lübnan ve 2010'da İsrail ile anlaşma imzalayarak bu dönemin önünde olduğunu düşündü. Ancak Türkiye bu gafleti söktü attı.Osmanlılar 1912'de Libya'yı İtalyanlara kaybetti. Şimdi Türkler geri döndü. Türkler Ortadoğu'daki nüfuzlarını yükseltiyor. Türkiye'nin Libya'ya seferi, Orta Doğu'daki yeni dünya düzeninin sadece bir sembolü.
Şimdi yukarıda yazdığım tüm cümleleri biz söylesek dünyadan bihaber muhalefetimiz boş boş bakar. Hatta bizimle dalga geçer. Yukarıda anlatınları sulandırır. Uydurma, hayal diye başlar masal, roman diye bitirir. Halbuki buraya kadar yazdıklarımın tamamı İsrail'in Jarusselam Post gazetesinde Seth J. Fratzman imzasıyla yayınlandı. Aynı isim daha önce de "Türkiye'nin Barış Pınarı harekatı Suriye'deki tüm planlarımızı bozdu. 6 yıllık emeğimiz 6 günde Türkler tarafından çöpe atıldı" diye yazmıştı. İsrail'in planı parçalanmış bir Suriye ve buradan çıkacak Kürt devletiydi. İsrail'de güvenlik uzmanlarının, Mossad ajanlarının sık sık yazdığı bir gazetede yayınlananlardan bahsediyoruz. Adamlar sık sık "Osmanlı geri dönüyor" diye ağlıyor. Hatta çığlık atıyor.
İsrail Rum Kesimi ve Mısır ile anlaşarak, Akdeniz doğalgazını bir boru hattı ile bu ülkelerle birlikte Avrupa'ya taşıyacak, Türkiye'yi devre dışı bırakacaktı. Fratzman Jarusselam Post'ta "Türkiye Libya ile anlaşarak cesur bir satranç hamlesi yaptı" diyordu. Türkiye'ye karşı Akdeniz'de birleşen ülkelerin boru hatları planına ot tıkayarak yolu kesiyordu.
Ankara, Kanal İstanbul ile Boğazları uluslararası sular yapan Montrö'den bağımsız hareket etme imkanına kavuşabilecek. Bu proje Deniz taşımacılığındaki mevcut düzeni değiştirecek ve Akdeniz'deki askeri güç dengesini derinden etkileyecek jeopolitik bir hamle. Türkiye'nin enerji (petrol ve doğal gaz) tedarik hatlarını kontrol etmenin yanı sıra, Batılı ve Rus askeri gemilerinin Karadeniz ve Çanakkale Boğazı arasındaki trafiğini de kontrol etme imkânına sahip olacak. Maalesef bu projenin yapımını İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu da engelleyemeyecek. Evet Kanal İstanbul ile ilgili bu iddialı lafları biz söylesek muhalefetimiz yine boş boş bakar. Masal okuyor, roman yazıyor diye dalga geçer. Ancak yukarıda Kanal İstanbul ile ilgili yazdıklarımızın tamamı da Yunan Ekathimerini gazetesinde yayınlandı. Analizin sonunda "Maalesef bu dev projelerle Yunanistan Türkiye karşısında çok zayıf kaldı" diye ağlıyorlar. Tüm dünya medyasında yeni havalimanının yeryüzünün en büyüğü ve en kazançlısı olmaya aday olduğu yazılırken, bizim ittihatçı kafalar kuşlarla böceklerle uğraşıyor. Örnekleri say say bitmez.
Bizim muhalefet "Yaptırmayız" diye nara atıyor, Tel Aviv ve Atina'dan, dünyanın birçok başkentinden "Yapacaklar" diye çığlık ve gözyaşları fışkırıyor. Bizim muhalefetin ne demek istediğini çok iyi anlayabilmek için dışarıdakilerin çığlıklarına BAKMAK gerekiyor. Buyurun... Bu makaleyi baştan bir daha okuyun... Ve bakın... Masal ve roman yazan kim? Siz karar verin...
