SAATLER 9'u beş geçe tarih ağlardı her 10 Kasım'da.
Yüzüne ışık vururdu bütün çocukların hüznünde.
Misketlerin yerini disketler almamış henüz.
Dürüstlük ve haysiyet hepimizden çalışkandı bizler yetişmeye çalışırdık.
Hepimizin düşleri beyaz umutları mavi.
Bizler Mustafa Kemal'le geçmişimizi sevdik geleceğimizi.
*****
İnsanlık manzaralı evlerde kapılar tahta kilitler asma. Sabah ezanı gibi huzur verirdi sabahlar. Herkes aynı tastan içerdi suyu, Bazen "sizli bizli" muhabbetleri de olurdu büyüklerin, zarafete mahsuben.
Komşuluk altın çağında "bunu saymayız" derlerdi "yine gelin." Bizler Mustafa Kemal'le arkadaşlığı sevdik dostluğu, kardeşliği.
*****
Edirne'den uçan kuşlar gerçekten de Ardahan'a gelirdi vurulmadan!
Dertli babalar garibanın da babası, verdikleri sözü unuttuklarını görmedik.
Abileri ablaları aynı otobüste büyüklerine yer verirken gördük, o yüzden her yaşımızda kadınlara ve çocuklara verdik yerimizi.
Bizler Mustafa Kemal'le küçüklere sevgiyi büyüklere saygıyı sevdik.
*****
Suya sabuna dokunurdu delikanlılar, ölümden çalınmış hayata gönüllü işçilik ederlerdi.
Denize dökerlerdi ülkenin bağımsızlığına göz koyanları.
Duyanları duymayanları uyandırırlardı; "Amerika sizin kanınızı emmek istiyor!" Yere düşeni kaldırmayı onlardan öğrendik.
Ülke sevdasına deli de olduk ömre bedel sevdalarda bir yangının külü de.
Bizler Mustafa Kemal'le bağımsızlığı ve demokrasiyi sevdik.
*****
Yıllar çok şeyi değiştirdi.
Kimileri Mustafa Kemal sevgisinin sırtından geçinerek ikiyüzlü politika yaptı, çıkarları için sadece ülkeyi değil duyguları da hortumladı.
Kimileri Mustafa Kemal'in büstlerine saldırdı, sosyal medya mezbahalarında Ata'mıza sövdüler.
O sevgiyi o saygıyı talan etmeye kalktılar da bu sevdayı yok edeceklerini sandılar. Bizler her geçen yıl daha çok sevdik Mustafa Kemal'i.
Daha çok daha çok!
*****
Bugün 10 Kasım.
İlkokul yıllarımda saygı duruşumdaki gözyaşımdan biri damladı bu satırların arasına.
Bizler Mustafa Kemal'le ölümsüzlüğü sevdik, Cumhuriyet'in mahşer yaşını.
Bu toprakların her karışını.
HAYAT GARİP BİR ŞEY!
Magazin gazeteciliği yaptığım yıllar.
Siyanür içerek intihar eden kadının 80'li yıllarda önce ekmeğini kazanmak için kurduğu dans grubunun fotoğraflarını çekmişim.
O resmi görünce garip bir hüzün duydum.
"Hayatın insanları nereye sürükleyeceğini kimse tahmin edemez" dedim kendi kendime.
"Ne ayakları ne beyni!"
MUTLULUK TAKVİMİ
Sirenler çalarken otomobilinden in.
Gerçeği öğrenmeden yorum yapma.
Balık tutanları izle.
Gözlerimde yorgun
Şarkılar taşıyorum
Fonda bir keman sesi
Hayat beni sana
Bağışlamadı
Çoktan bitti biliyorum
Bu aşk hikayesi
Bahse girdim hayatla
İzlerini silmek için
Bir ömür daha gerekiyor
Umut kırıntısıyla doyuyor
Gönül kuşlarım
Sensizlik fena
Anam ağlıyor gecelerde
Zorlu geçiyor kışlarım
Hakkı YALÇIN
