LİGDEKİ Trabzonspor gerçeği herkesin bildiği ama baş edemediği bir sır gibi duruyor.
Bazı takımlar yenilgiye sebep arar Trabzonspor her türlü şartta kazanmaya sebep arıyor.
Köşeye sıkıştığında bile manevra kabiliyeti yüksek bir teknik adama sahipken, elinde tek senaryoyla sahaya çıkanların Trabzonspor karşısında kazanma şansı yok.
Böyle bir takımın lider olmasından ve üç büyüklerle arasında uçurum oluşturmasından doğal ne olabilir.
Trabzonspor'un her türlü olumsuz şartta bile kaybetme endişesi taşımadığını gördükten sonra liderliğin yükünü taşımaktan duyulan gururu da hissettim.
Bu demektir ki her takıma bir Abdullah Avcı lazım.
Not: Abdullah Avcı Türk futboluna verilen ödüldür.
***
12 maçta sadece bir galibiyet alan Galatasaray'da bugünlerin sebebi Torrent değil.
O duvarları Torent'ten önceki yağmurlar çürüttü.
Galatasaray elbette bugünleri aşar ama yanlışların iadesine gönüllü bir sistem de her zaman tetikte.
Çünkü kulübün başında zayıf bir yönetim var ve her zayıf yönetimin ödeyeceği bir bedel var.
Not: Takım liderken bile Tudor'a yapılanlar hiçbir teknik direktöre yapılmadı, Torrent ne ki!
***
Fenerbahçe'de kararmış umutlara ışık tutmaya çalışan İsmail Kartal'a bakıyorum.
Liderliğin karşısındaki 17 puanlık çaresizlik onun eseri değil ama üç kulvarda yürümekten bahsetmekle takımın içindeki gerçekleri fark etmek arasında şaşırtıcı söylemleri var.
O yüzden bizler de İsmail Kartal'a "yönetime oynamayı bırak, sen takımını futbol oynatmaya bak" diyebiliriz.
Ay tutulur, güneş tutulur, koltuklar tutulur da Fenerbahçe yönetiminde en kolay "vefa" unutulur.
Sevgili İsmail Kartal, bu maceranın sonunda senin de elinden zor tutulur.
