Merhaba Jale Abla, ben yabancı uyruklu 29 yaşında biriyim. Burada evli birine aşık oldum. Eşinden boşanacağını söyleyip beni iki yıl bekletti. Sonunda ondan hamile kaldım ve çok sevindim. Böyle olunca benimle evleneceğini düşündüm. Ama çocuğumu aldırmak zorunda kaldım. Şimdi de bana eşinden boşanmayacağını, ilişkimizin böyle sürmesini teklif etti. Kalbim çok acıyor. Ona inanmıştım. Şimdi hiçbir erkeğe güvenmiyorum. Kendimi kullanılmış hissediyorum. Ben onun oyuncağı mıyım? Eşinin telefonu bende var. Onu arayacağım diye tehdit ettim. Ama daha kötü oldu. Şimdi içimde çok büyük bir intikam duygusu var. Kendime engel olamıyorum. Jale Abla, benimle oynadığı için, o da mutluluğu hak etmesin istiyorum. Karısını arayıp olanları anlatsam kendimi daha iyi hisseder miyim? (Adı saklı) Sevgili kardeşim, sana nasıl kızmayayım? Bir ailenin arasına giriyorsun, istediklerini alamayınca kötülük yapmak istiyorsun. Seni ve kırgınlığını anlıyorum ama bu iş baştan yanlışmış. İkiniz de olmaması gereken şeyleri yaşamışsınız. Ama hata hatayla düzeltilmez! Lütfen eşiyle konuşmak gibi bir şeyi asla düşünme! Bunun kimseye faydası yok. Ayrıca senin de böyle mutlu olacağını hiç sanmıyorum. Çünkü bu durumda yine kötü duruma düşecek olan ve üzülen ne yazık ki sen olursun. Bırak bu sana acı bir tecrübe olarak kalsın. Bundan sonra böyle bir hatayı tekrarlamazsan daha mutlu olursun. Her zaman doğru düşünüp, daha mantıklı hareket etmeni bekliyorum.
