Selam Jale Ablacığım ben 19 yaşında genç bir bayanım. Yaşça benden büyük birine deli gibi aşık oldum. O da beni deliler gibi seviyor. Fakat aramızda bir sorun var. Sevdiğim kişi evli ve iki çocuk babası. Aslında ben bu durumdan yana çok sıkıntılıyım. Ona boşan da diyemem. Ortada iki tane pırlanta gibi çocuk var ama ablacım içim o kadar acıyor ki ben artık sağlıklı düşünemez oldum. Ben ki bu duruma düşecek birisi değildim. Ama hayatın bana oynadığı kötü bir oyundu. Onun yanında çok mutluyum. O istese her şeyi bırakırım. Ama ben onun yuvasını sarsmadım. O eşini zaten sevmiyor. Peki biz neden birleşemiyoruz? (Adı saklı) Sevgili kızım, duygularını anlıyorum. Kalp bu! Evli birine de aşık olabilirsin ama bu durumda ne yazık ki mantığın öne çıkmalı. Yaşın gereği bunu başarman çok zor biliyorum ve senin için de üzülüyorum. En azından vicdanın rahatsızlığı beni biraz olsun rahatlattı. Yani görüyorsun ki her şeye rağmen şu an hâlâ kurulu bir yuva ve evde babalarını gören iki tane evlat var. Şimdi senin yazdıkların doğruysa, bunun kanıtı için aradan çekil. Bu süre içinde yalnız ol ve ne şekilde olursa olsun onun vereceği kararlarda etkili olma! Bakalım gerçekten o hiç sevmediği ama nedense evlendiği ve iki çocuğunun annesi olan eşini bırakacak mı? Ah kızım, ne diyeyim. Evli ve çapkınlık yapmak isteyen adamın klasik cümlelerinden biri bunlar. Ne demesini beklerdin? Eşimi çok seviyorum ama seni de mi? Keşke yanılsam ama buradan görünen bu! Sen de bekle ve gör.
