*
Merhaba Jale Abla. Ben 30 yaşında bekar bir erkeğim. Kadınlardan yana hiç şansım olmadı. Hepsi kaprisleri çekilsin istiyor. Ama bu bana göre değil. Sevdiğimin bile peşinden koşamıyorum. Bir dönem rol yapıyorum. Karşımdaki kız arkadaşımın ne istediğini hemen anlıyorum ve ona göre davranıyorum. Bu karşımdakini inanılmaz şaşırtıyor ve mutlu ediyor. Hoşlandığım kişiyi büyülüyorum ve bundan büyük haz duyuyorum. Fakat zaman geçiyor. Ben ben olunca, yani rol yapmaktan sıkılınca, her şey alt üst oluyor. Bu sefer kırmaya başlıyorum. Sanki içimdeki şeytan "yeter be" diye bağırıyor. Çok ilginç Jale Abla, be bu yaşadıklarımın farkındayım ama bir türlü vazgeçemiyorum. Yalnız şu da ilginç ki, bazı kızlar bundan hoşlanıyor ve peşimi bırakmıyor! Aşka ve kızlara karşı inancımı yitirmek üzereyim. Bu ne iştir ablacığım? Ne olur yardım et. Evlenmek ve herkes gibi ben de düzgün yuva kurmak istiyorum ama beceremiyorum. Diyorum ya, içimdeki şeytan! O buna bir türlü izin vermiyor. (Adı saklı)
Sevgili okurum "içimdeki şeytan" ne demek anlayamadım ki! Sen bence canın ne istiyorsa onu yaşıyorsun ve herkesle oynuyorsun. Bu durumdan da açıkçası hiç şikayetçi olduğunu da sanmıyorum. Akıllısın, her şeyin farkındasın. Kendini çok güzel ifade ediyorsun. Ama hala bunları yaşıyorsan, sen bunu yaşamak istiyorsun demektir. Üzgünüm ama hiç şikayet etme. Çünkü sorununun çözümü yine sende. Bu arada sakın ola, bir evlilik olsun diye evlenmeye kalkma! Çünkü bazı erkekler evlilik için uygun kişiliğe sahip olmuyor. Bana kalırsa, sen de onlardan birisin. Keyfini kaçırmak istemem sevgili kardeşim ama şu sıra sağlıklı ruh halin yok gibi! Umarım, yaşadıklarının farkına varıp, doğru düşünmeye çalışırsın. Şu "içimdeki şeytan" sözünü söyleyerek her şeyden sıyrılmaya da kalkma!
