O da sözlümün arkadaşı. Ne yapacağımı bilmiyorum. Üstelik çok büyük bir hata yapıp onunla birlikte oldum. Ne olur bana yardım et? Çok büyük çıkmazdayım. Sevdiğim çocuk bana evleniriz üzülme diyor ama ben kahroldum.
Rumuz: Papatya Sevgili kızım, olan olmuş nasılsa, bu hatanın dönüşü yok artık.
Kendini üzmenin de bir anlamı da yok! Sadece sen bu aşk meşk işlerine gereğinden fazla odaklanmışsın. Bu yüzden bunları yaşıyorsun. Lütfen sakin ol ve bence bir ara kimseyle görüşme! Bu süreç içinde yaptığın hataları gözden geçir ve hayatınla ilgili başka hedeflere odaklan. Hayat hatalarla da bir bütündür ama bu hatalar ne kadar az olursa, huzur da o kadar bol olur unutma! Sevgiler...
ENGELLİ OLMAK EKSİKLİK DEĞİLDİR
Ben 4 yaşında geçirdiğim bir kaza sonucu felç oldum. Şu an 28 yaşındayım ve kendimi bildim bileli bana bakan bir sürü bakıcılarla büyüdüm. Yaklaşık 4 yıldır bana bakan bir bakıcının kızına deli gibi aşığım, yaz tatillerinde bizde kalıyor ve ben o zamanı inan ablacığım iple çekiyorum. Aramızdaki bağ çok farklı. Bir türlü bunun adını koyamıyorum. Dostluk mu?Aşk mı? Onunla çok şey paylaştım ama, duygularımla ilgili ona tam olarak açılamıyorum.
Özürlü olduğum için kendimi eksik hissediyorum.
Ne yapmalıyım? Senin görüşlerini çok güveniyorum...
Rumuz: Kara Sevgili kardeşim, hayat adil değil ve bazen çok acımasız olabiliyor. Ama her zaman bulunduğumuz mevcut durumdan mutlu olmalıyız.
Olmalıyız ki hayatı daha fazla harcamayalım, Çünkü zaman çok değerli ve sen de değerlisin.
Engelli olman, eksik olman anlamına gelmez.
Lütfen değerini bil ve kendince bildiğin doğrularla yaşa! Duygularını açığa çıkart, Karşılığı ne olursa olsun bundan hiçbir zaman
