Fenerbahçe'nin sezon başı çok iyi hazırlık devresi geçirdiğini hep gazetelerde okuduk. Herkesin öyle yazdığı ama uygulamada böyle olmadığını dün akşam bir kez daha gördük, takım yürüyor. İlk
45. dakikada
Kazım'ın ceza sahasının üzerinden vurduğu kaleyi bulan ve
Manisa kalecisinin kurtarışından başka pozisyonu yok.
Alex'in direkt kaleye giden vuruşunda sayılmayan golde hakem haklıydı çünkü çift vuruştu.
Fenerbahçe ilk yarıda ne oynadı? Koca bir hiç!.. 2. devre
Fener'in kaybolan ruhunun gelmesi için bekledik. Fakat bu beklentimiz gerçekleşmedi. "İlk devre yoruyor, sonra vuruyor" diyorlar, çok komik.
Manisaspor, Fenerbahçeli futbolculardan yüzde 25 fazla koşuyor. Bu arada
Fenerli futbolcuların en fazla yorulan organları gözleriydi. Müthiş göz markajı yapıyorlar. Tamam
3 maçta
9 puan almışınız ama bu futbolla
Avrupa kupalarında koşmadan
1 puan alamazsın. Rakip
Manisa da birazcık son noktalarda bir iki etkili adamları olsa
Fener'e
3-4 gol atması işten bile değildi. O kadar net pozisyonlar yakaladılar ki inanılır gibi değil. Hakem
Manisaspor'un penaltısını es geçti. 2. devreye
Fenerbahçe ruhunu gelmesini bekledik ama 80'e kadar gelmedi, takım yürümeye devam etti.
Fenerbahçe, Emre'nin atılmasıyla
10 kişi kalmasına rağmen yıldız oyuncularının yeteneğiyle maçtan galip ayrılmasını bildi. Maç boyunca seyrettiğimiz gerçekleri gözardı edemeyiz. Çünkü hedef
Avrupa... Avrupa'da da yürüyerek başarılı olunmaz. Baştan oynatılmayan, haksızlığa uğrayan
Semih Şentürk, gol atarak "Ben bu takımda her zaman oynarım" dedi. Tribündeki büyük bir bayrak ve ısınma formalarındaki
Ay-Yıldızlı forma
30 Ağustos için gerçekten çok anlamlıydı. Arka arkaya alınan
12 puan kimseyi aldatmasın çünkü bu böyle gitmez. Atılan iki şık gol de maçtan akıllarda kalan tek güzel şeydi.
