"Bir yuhh" çektim önce.
***
Sonra başladım konuşmaya.
"Su içmek için göl kenarına giden geyikleri silahlarıyla öldüren insanlara avcı diyorlar" dedim.
"Üstelik de alkışlıyorlar." "Ne ilgisi var?" dedi, "Yavru kedilere bile tecavüz edenlere insan diyorlar" dedim ve devam ettim.
"Bebeklere tecavüz edenlerden haberin vardır herhalde." Olmaz mı?" dedi.
"Çocuğunu ısıran köpek kadar seni ilgilendirdi mi?
"Tabii ki!" diye karşılık verdi.
***
Meseleyi hayvan doğasına taşıdım.
"Köpeklerin içinde ısıranlar da olacaktır, doğalarında var. Ama insanlardan korunmak köpeklerden korunmaktan çok daha anlamlı." İğneyi ona batırdım.
"Bir köpeğin çocuğuna verdiği acıyı dört ayağı kesilen bir yavrudan çıkarman gerekmiyor.
Birden çark etti.
"Hayır!" dedi "hayvanların da canı var ama..." "Hayvanların canı varsa, dört ayağı kesilmiş bir hayvanın gözlerindeki son bakışı görebildin mi?" "Senin çocuğunun acısını birlikte hissedelim ama bu hayvanın böylesine canice öldürülmesinin acısı seni bu kadar mı ilgilendiriyor?"
***
Konuştukça açıldım.
Cana saygının bu kadar azaldığı, vahşetin bu denli palazlandığı bir zaman dilimini hatırlamıyorum.
Düşünüyorum da, tek başımıza çıktığımız tuhaf bir yolculuktur hayat.
Kendimizi vicdanımızla sınıyoruz.
Bazen küçücük bir köpeğin ölümünde kendi merhametimizi de sınıyoruz ama zalimliği keşfetmekte geç kaldık biraz.
Ne acıdır ki en güvenilmez canlının insan olduğunu biliyoruz artık.
Üstelik en vahşi olanı.
Dünyaya hayvanların vermediği zararı insandan başka kim verdi?
***
İnsanlığın şanına yakışan çok şey kalmadı zaten.
Bırakalım 4 ayağını birden kessinler köpek yavrularının.
Bırakalım zalimliğin namı yürüsün!
İki ayak üzerinde!
Zaman aşımı!
Eskiden belediye otobüslerinde büyüklerine yer vermeyen bir çocuk, bütün gün konuşulurdu. Şimdi büyüklerine yer veren bir çocuk bulunursa yine konuşuluyor.
"Köyden gelmiştir keriz!" Eskiden bir genç kız sokakta tecavüze uğrasa bütün ülke ayağa kalkardı.
Şimdi gece yarısı tacize uğrayan genç kızlar için üretilen düşünceye bakın.
"O saatte sokakta ne işi vardı?"
MUTLULUK TAKVİMİ
Bugün kablosuz hayatı dene. Unutma ki zenginlik başarı değildir. Bebekleri kokla. Deniz kıyısında yürü.Sen kaçan uykumsun
İkinci ruhum
Bir iç titremesi
Hassasiyetim
Gönüllü sürgünüm
Kendi sevdamda
Mahrumiyetim
Mahremiyetim
Senin gözlerinde
Kırık ışıklar
Sebebi ben miyim
Korkularının
Yazıl kaderime
Bir mühür gibi
Kaçıncı şahsıyım
Duygularının
Hakkı YALÇIN
