ÜST kattakilerden futbol adına can sıkıcı ilk yarılar, ikinci yarıda birilerinin ayağa kalkmasıyla değişen sonuçlar ve yaklaşan finale kayıpsız yolculuklar.
Fenerbahçe, Karagümrük karşısında kurgusuz bir takımdı, savruk bir savunma, kısır bir orta alan ve gizlenmesi gereken ama herkesin görebildiği sır gibi duran Krunic.
Bu adamı izlerken yaptığı her hamlede kaybedilen bir şeyler olduğunu görmek kadar, takımı Crespo'dan mahrum eden anlayışın Fenerbahçe'ye verdiği zararın hesabını da yapmak gerekiyor da kim yapacak bunu!
Batshuayi'nin ikinci yarıda oyuna alınmasıyla, Dzeko'nun bitik halinin görmezden gelinmesi arasında da çelişkiler yüklü. Maçı kazandıran adamın Livakovic olduğunu söylersek, meselenin boyutunu daha iyi görebiliriz.
Maçta rakip alana bindirmelerin ortalaması alınırsa, parmakla gösterilecek adam Osayi Samuel'di.
***
Galatasaray da Alanyaspor karşısında ilk yarıda yokları oynadı. Okan Buruk en doğru hamleyi Kerem Aktürkoğlu'nu oyundan almakla yaptı. Zyech, "ihtiyaç halinde camı kırınız" gerçeğine imza atarken bambaşka bir Galatasaray çıktı sahneye.
Harika goller sergisinde gecenin adamı Barış Alper Yılmaz'dı.
Attığı iki gol de karbon kopyaydı ama estetik ve güç değerleri üst düzeydi. Rakiplerinden birkaç saniye önce hareket edebilen bu gencin, her pozisyonda ayakta kalmasının bir ödülü olmalıydı.
Görünen o ki "iki takımlı ligde" her şey final sahnesine uzanacak.
***
Hepimiz biliyoruz ki bu sezon futbol sahalarına sokulmaması gereken hakemler ligi yaşanıyor. O hakemlerin terazisinde yürek de yok okka da! Onlara güven duygumuzun yeniden oluşması da asla mümkün değil.
Adalete zerre kadar değer verilmeyen bir ülkede sadece hakemlere değil, insanları kışkırtan yöneticilere, başkanlara ve birilerine yaranmak için bin dereden su getiren yorumculara bakılsın.
Neresinden bakılırsa bakılsın, bizler kaybettiğimiz güzellikleri kazanmak isteyen bir toplum değiliz artık. Asalet ve adalet evden çıktı ve bir daha haber alınamadı kendisinden!
