Abla ben biraz kıskancım. Geçen yaz evlendim, kocamla sorunum yok. Ama ben kocamı kız kardeşimden kıskanmaya başladım. O yuva kuramadı diye sanki beni kıskanıyor gibi geliyor. Artık paranoya yapmaya başlıyorum. Kız kardeşim manken gibi, benden daha güzel. Onu da çok seviyorum ama düşüncelerime hakim olamıyorum. Rumuz: Sevgi Sevgili kızım, rahat ol lütfen! Herkesin güzelliği kendine. Kocan seni seçmiş, evlenmiş. Daha neyi sorguluyorsun ki? Ben bu durumda kimsenin kötü niyetli olduğunu sanmıyorum. Sıyrıl artık şu paranoyak düşüncelerden de mutluluğunun tadını çıkart.
İKİMİZ DE MUTLU DEĞİLİZ
Facebook'tan eski aşkıma yıllar sonra ulaştım. Ama ne yazık ki, yıllar ikimizi de istemediği bir yerlere sürüklemiş. O da, ben de evliliğimizde hiç mutlu değiliz. Şu geçen bir yılda aramızda çok güçlü bir bağ oluştu. Onu kocası aldatmış, belki boşanması daha kolay ama ben ne yapacağım bilmiyorum. Çünkü karım beni çok seviyor. Helali de olsa, artık kocasının ona dokunmasını istemiyorum. Rumuz: İmkansız mı? Hayat, hepimizin huzuru ve mutluluğu aradığı bir süreç! Geç kalınmış o mutluluk için bütün sorumlulukları görmezden gelmek, yılları kesip atmak sence mümkün mü? Bence değil. İhtiraslarının sarhoşluğuyla bunları görmezlikten gelebilirsin ama inan bana bu doğru değil. Bu duygularını, dostluğa çevirebilirsen ne mutlu sana.
